MKC adalah singkatan kepada tajuk novel dewasa yang bakal terbit.
Bila? Hmm... DS pun tak tahu, sabar ya! ~_~
Tuesday, September 23, 2008
Friday, September 12, 2008
Skrip : Seheningnya Lebaran
Salam,
Bersempena hari lebaran yang menjelang tiba, DS memohon maaf sekiranya terdapat salah silap, tersinggung, terkasar bahasa dan... halalkanlah apa yang termakan, terminum sama ada terambil tanpa sengaja atau sengaja ya!
Ikutilah sebahagian skrip yang pernah DS tulis beberapa tahun lepas...
Ana : Ada kat dalam bilik dia…
Nordin : Senyap je… buat apa ?
Ana : Main internetlah tu, chit-chat !
Nordin : Hai… kalau tiap-tiap malam mahu melambung bil telefon rumah kita ! Dah dekat nak raya ni macam-macam nak beli !
Ana : Habis tu… daripada dia bercampur dengan budak-budak liar, baik duduk saja di rumah,
hati saya pun tak bimbang ! Di radio dan suratkhabar tu haa… tiap-tiap hari keluar berita jenayah, abang tak tahu ke ?
Nordin : Tahu... Ah ! Kenapa nak bimbang ? Kita dah bagi dia pendidikan yang cukup dan sempurna... Na… cuti sekolah ni kita hantar dia duduk kampung, emak abang sibuk tanya Daniel…
Ana : Duduk kampung ? Boleh ke emak abang tu nak kawal si Daniel ? Budak tu dah besar panjang, dah lima belas tahun… kalau dulu-dulu bolehlah, masih kecil !
Nordin : Ah tahulah dia ! Macamlah emak abang tu tak biasa, saya dulu enam beradik ! Semuanya sihat walafiat ! Lagipun, sepupu-sepupu dia pun balik kampung juga…
Ana : Emm… suka hati abanglah ! Daniel tulah seorang anak kita tapi… seorang-seorang pun abang tak larat nak jaga !
Nordin : Ana ni takut sangat… macamlah kita nak bagi terus si Daniel tu ! Bila sekolah dah buka nanti, kita ambiklah dia balik… apa nak susah !
Ana : Orang lelaki memang macam tulah, suka melepaskan tanggungjawab ! Hidup nak senang je… perasan macam orang bujang, enjoy ke sana ke mari !
Nordin : Ana… dahlah tu, abang dah ngantuk sangat ni... jomlah kita masuk tidur, tutup T V tu ! Kejap lagi nak bangun sahur, jangan lupa kejut abang awal sikit, nanti tak sempat…
Ana : Tak sempat apa ? Nak jadi jinlah tu… berasap tak habis-habis ! Abang bersahur dengan tembakau ajelah ya…
Bersempena hari lebaran yang menjelang tiba, DS memohon maaf sekiranya terdapat salah silap, tersinggung, terkasar bahasa dan... halalkanlah apa yang termakan, terminum sama ada terambil tanpa sengaja atau sengaja ya!
Ikutilah sebahagian skrip yang pernah DS tulis beberapa tahun lepas...
*****
Nordin : Mana Daniel, Na ?Ana : Ada kat dalam bilik dia…
Nordin : Senyap je… buat apa ?
Ana : Main internetlah tu, chit-chat !
Nordin : Hai… kalau tiap-tiap malam mahu melambung bil telefon rumah kita ! Dah dekat nak raya ni macam-macam nak beli !
Ana : Habis tu… daripada dia bercampur dengan budak-budak liar, baik duduk saja di rumah,
hati saya pun tak bimbang ! Di radio dan suratkhabar tu haa… tiap-tiap hari keluar berita jenayah, abang tak tahu ke ?
Nordin : Tahu... Ah ! Kenapa nak bimbang ? Kita dah bagi dia pendidikan yang cukup dan sempurna... Na… cuti sekolah ni kita hantar dia duduk kampung, emak abang sibuk tanya Daniel…
Ana : Duduk kampung ? Boleh ke emak abang tu nak kawal si Daniel ? Budak tu dah besar panjang, dah lima belas tahun… kalau dulu-dulu bolehlah, masih kecil !
Nordin : Ah tahulah dia ! Macamlah emak abang tu tak biasa, saya dulu enam beradik ! Semuanya sihat walafiat ! Lagipun, sepupu-sepupu dia pun balik kampung juga…
Ana : Emm… suka hati abanglah ! Daniel tulah seorang anak kita tapi… seorang-seorang pun abang tak larat nak jaga !
Nordin : Ana ni takut sangat… macamlah kita nak bagi terus si Daniel tu ! Bila sekolah dah buka nanti, kita ambiklah dia balik… apa nak susah !
Ana : Orang lelaki memang macam tulah, suka melepaskan tanggungjawab ! Hidup nak senang je… perasan macam orang bujang, enjoy ke sana ke mari !
Nordin : Ana… dahlah tu, abang dah ngantuk sangat ni... jomlah kita masuk tidur, tutup T V tu ! Kejap lagi nak bangun sahur, jangan lupa kejut abang awal sikit, nanti tak sempat…
Ana : Tak sempat apa ? Nak jadi jinlah tu… berasap tak habis-habis ! Abang bersahur dengan tembakau ajelah ya…
*****
Haikal : Eii… aku boringlah ! Atuk kita tu asyik berleter dua puluh empat jam, jangan main sungailah… jangan main dekat jalanlah… jangan panjat pokok… jangan merayap… macamlah kita semua ni masih kecil !
Daniel : Rindunya dengan komputer aku !
Amir : Dia ni memang tak habis-habis dengan komputer ! Kalau telefon dia memang tak ada kerja lain… komputer, komputer, komputer ! Kau masuk saja dalam komputer kau tu... Daniel !
Daniel : Ah ! Kau tak faham… memang sudah hobi akulah… macam kau dengan gameboy ! Si Haikal dengan kereta kontrol !
Haikal : Baru tiga hari di sini… tapi rasa macam dah tiga tahun ! Aku tak tahanlah… lebih-lebih lagi bila nenek asyik mengekor kita bertiga, rimas betul !
Daniel : Biasalah tu… kalau tak, dia tak ada kawan... duduk seorang dalam rumah ! Atuk pula pagi-pagi dah keluar ke kebun ! Bila dah senja baru nak balik ! Masa abah dan ibu aku nak hantar aku balik kampung, tersangatlah boringnya... tapi bila tahu engkau orang pun balik, terus seronok !
Amir : Iyalah… kita kan sekolah asrama, mana boleh bebas macam ni… asyik kena patuh pada displin dan undang-undang !
Haikal : Betul tu ! Eh, korang ada projek baik tak musim cuti sekolah ni ?
Daniel : Apa maksud kau ?
Haikal : Emm… biasalah ! Dah dekat raya ni… apa lagi main mercunlah ! Budak-budak kampung ni dah sibuk berdentum-dentam, kita bila lagi nak join ?
Amir : Syhh… perlahan sikit ! Nanti… nenek kita tu dengar, habis… hancurrr !
Diam sejenak.
Daniel : Aku bukan tak minat… tapi bahayalah ! Kalau abah aku tahu, habis aku kena bantai !
Amir : Kita diam-diamlah, pandai makan, pandai-pandailah simpan ! Biar pecah di perut, jangan pecah di mulut !
Daniel : Hoi… sempat berperibahasa pulak tu ! Emm… kau ada duit ke ? Mercun tu mahal juga kan, tak cukup sepuluh-dua puluh ringgit !
Amir : Haa… tentang duit korang jangan risau, papa aku bagi kad GIRO pada aku untuk buat belanja… jadi, selamatlah !
Daniel : Papa kau suruh buat belanja tapi kau nak bakar duit tu ?!
Haikal : Eh ! Banyak mulutlah kau ni Daniel, macam pondan… kalau kau tak nak join, kau kawanlah dengan nenek kat rumah !
Daniel : Oraitlah !
Daniel : Rindunya dengan komputer aku !
Amir : Dia ni memang tak habis-habis dengan komputer ! Kalau telefon dia memang tak ada kerja lain… komputer, komputer, komputer ! Kau masuk saja dalam komputer kau tu... Daniel !
Daniel : Ah ! Kau tak faham… memang sudah hobi akulah… macam kau dengan gameboy ! Si Haikal dengan kereta kontrol !
Haikal : Baru tiga hari di sini… tapi rasa macam dah tiga tahun ! Aku tak tahanlah… lebih-lebih lagi bila nenek asyik mengekor kita bertiga, rimas betul !
Daniel : Biasalah tu… kalau tak, dia tak ada kawan... duduk seorang dalam rumah ! Atuk pula pagi-pagi dah keluar ke kebun ! Bila dah senja baru nak balik ! Masa abah dan ibu aku nak hantar aku balik kampung, tersangatlah boringnya... tapi bila tahu engkau orang pun balik, terus seronok !
Amir : Iyalah… kita kan sekolah asrama, mana boleh bebas macam ni… asyik kena patuh pada displin dan undang-undang !
Haikal : Betul tu ! Eh, korang ada projek baik tak musim cuti sekolah ni ?
Daniel : Apa maksud kau ?
Haikal : Emm… biasalah ! Dah dekat raya ni… apa lagi main mercunlah ! Budak-budak kampung ni dah sibuk berdentum-dentam, kita bila lagi nak join ?
Amir : Syhh… perlahan sikit ! Nanti… nenek kita tu dengar, habis… hancurrr !
Diam sejenak.
Daniel : Aku bukan tak minat… tapi bahayalah ! Kalau abah aku tahu, habis aku kena bantai !
Amir : Kita diam-diamlah, pandai makan, pandai-pandailah simpan ! Biar pecah di perut, jangan pecah di mulut !
Daniel : Hoi… sempat berperibahasa pulak tu ! Emm… kau ada duit ke ? Mercun tu mahal juga kan, tak cukup sepuluh-dua puluh ringgit !
Amir : Haa… tentang duit korang jangan risau, papa aku bagi kad GIRO pada aku untuk buat belanja… jadi, selamatlah !
Daniel : Papa kau suruh buat belanja tapi kau nak bakar duit tu ?!
Haikal : Eh ! Banyak mulutlah kau ni Daniel, macam pondan… kalau kau tak nak join, kau kawanlah dengan nenek kat rumah !
Daniel : Oraitlah !
*****
Ana : Itulah abang, Ana dah cakap dah… kalau kita tak hantar Daniel balik kampung, tentu dia tak terlibat ! Haikal, anak adik awak tu memang nakal lain macam, dia pengaruh anak kita sampai berani main mercun !
Nordin : Sudahlah ! Tak baik kita mengata anak orang… anak kita pun tak kurang juga nakalnya ! Ini semua dah takdir…
Ana : Alasan… ! Saya tetap tak puas hati !
Nordin : Habis tu… kita nak buat apa lagi, nasi dah menjadi bubur ! Tak guna menyesal !
Ana : Saya hairan tau dengan abang ni ! Kalau dah putus jari, muka bersopak, kita nak berdiam diri ?
Nordin : Habis awak nak kurung budak Daniel tu sampai besar ? Kita jangan terlalu mengongkong, sudah sampai masanya kita perlu terima perubahan demi perubahan… semakin hari semakin meningkat usianya, semakin memberontak jiwanya ! Kita dah tak ada kuasa… biar dia sendiri yang menentukan nasib dirinya, itu saja jalan yang terbaik !
Ana : Tapi…
Nordin : Masih tak puas hati ?
Ana : Abang… Ana tak sangka tau, abang boleh cakap macam ni ! Abang tak faham naluri seorang ibu… Ana yang mengandung sembilan bulan, Ana yang berhempas pulas ketika melahirkan dia, Ana berpantang empat puluh empat hari, Ana menyusukan dia, Ana menyuap dia, Ana bangun malam bila dia sakit, Ana sayang dia bang, dia seorang je buah hati Ana…
Nordin : Ya… itu abang tahu ! Tapi Ana masih ada abang kan ?
Ana : Ah ! Kalau dulu masa muda-muda, sayang sehidup-semati tapi bila dah jemu, mula cari yang lain ! Abang jangan ingat Ana tak tahu, kehidupan abang di luar rumah !
Nordin : Eh, kenapa itu pula yang hendak dipersoalkan ? Ana dah tak percaya dengan abang lagi ?
Ana : Entahlah… ABANG !!! Kenapa potong kereta tadi macam tu ? Bahayalah..
Nordin : Ah ! Lambat sangat… terkemut-kemut macam kura-kura, nak potong lori tapi takut-takut !
Ana : Abang tak nampak sticker P tu ? Jalan ni bukan kita punya bang ! Orang lain pun ada hak, biarlah lambat asalkan selamat !
Nordin : Sudah bertahun-tahun abang pakai jalan ni, dah kenal sangat selok-beloknya !
Ana : Jangan cakap besar bang, kalau dah kena nanti baru tahu !
Nordin : Ah diamlah ! Tahulah abang !
Ana : Macammana nak diam, kepala saya ni dahlah berserabut, fikirkan anak, fikirkan rumah...
Nordin : Teringatkan persiapan raya awaklah tu ! Yang hebat sangat tu... sampai orang lain pun tak boleh menang dengan awak. Mengalahkan istana, rumah pangsapuri kita tu !
Ana : Abang ! Cuba tumpukan perhatian pada jalanraya ! Ikut undang-undang ! Mana boleh potong kereta di selekoh.....
(Bunyi hon treler)
Ana : Abang !!!!!!!!!!!!!
Nordin : Anaaaaaaa…………….! Ya Allahhhhh !
Nordin : Sudahlah ! Tak baik kita mengata anak orang… anak kita pun tak kurang juga nakalnya ! Ini semua dah takdir…
Ana : Alasan… ! Saya tetap tak puas hati !
Nordin : Habis tu… kita nak buat apa lagi, nasi dah menjadi bubur ! Tak guna menyesal !
Ana : Saya hairan tau dengan abang ni ! Kalau dah putus jari, muka bersopak, kita nak berdiam diri ?
Nordin : Habis awak nak kurung budak Daniel tu sampai besar ? Kita jangan terlalu mengongkong, sudah sampai masanya kita perlu terima perubahan demi perubahan… semakin hari semakin meningkat usianya, semakin memberontak jiwanya ! Kita dah tak ada kuasa… biar dia sendiri yang menentukan nasib dirinya, itu saja jalan yang terbaik !
Ana : Tapi…
Nordin : Masih tak puas hati ?
Ana : Abang… Ana tak sangka tau, abang boleh cakap macam ni ! Abang tak faham naluri seorang ibu… Ana yang mengandung sembilan bulan, Ana yang berhempas pulas ketika melahirkan dia, Ana berpantang empat puluh empat hari, Ana menyusukan dia, Ana menyuap dia, Ana bangun malam bila dia sakit, Ana sayang dia bang, dia seorang je buah hati Ana…
Nordin : Ya… itu abang tahu ! Tapi Ana masih ada abang kan ?
Ana : Ah ! Kalau dulu masa muda-muda, sayang sehidup-semati tapi bila dah jemu, mula cari yang lain ! Abang jangan ingat Ana tak tahu, kehidupan abang di luar rumah !
Nordin : Eh, kenapa itu pula yang hendak dipersoalkan ? Ana dah tak percaya dengan abang lagi ?
Ana : Entahlah… ABANG !!! Kenapa potong kereta tadi macam tu ? Bahayalah..
Nordin : Ah ! Lambat sangat… terkemut-kemut macam kura-kura, nak potong lori tapi takut-takut !
Ana : Abang tak nampak sticker P tu ? Jalan ni bukan kita punya bang ! Orang lain pun ada hak, biarlah lambat asalkan selamat !
Nordin : Sudah bertahun-tahun abang pakai jalan ni, dah kenal sangat selok-beloknya !
Ana : Jangan cakap besar bang, kalau dah kena nanti baru tahu !
Nordin : Ah diamlah ! Tahulah abang !
Ana : Macammana nak diam, kepala saya ni dahlah berserabut, fikirkan anak, fikirkan rumah...
Nordin : Teringatkan persiapan raya awaklah tu ! Yang hebat sangat tu... sampai orang lain pun tak boleh menang dengan awak. Mengalahkan istana, rumah pangsapuri kita tu !
Ana : Abang ! Cuba tumpukan perhatian pada jalanraya ! Ikut undang-undang ! Mana boleh potong kereta di selekoh.....
(Bunyi hon treler)
Ana : Abang !!!!!!!!!!!!!
Nordin : Anaaaaaaa…………….! Ya Allahhhhh !
Subscribe to:
Posts (Atom)
My Profil
- dS
- Kota Kayangan, Wilayah Buana, Malaysia
- ~digelar Dewi Sukma di V Zuhrah, SMTU '88 ~penggemar novel cinta, misteri dsb ~suka b'khayal & b'borak sakan w'pun nampak mcm pendiam ~penulis novel remaja n cinta!